کارگردان نمایش «سهروردی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: آیا توسعه نباید هدفمند باشد؟ توسعه نباید با اهداف فرهنگی کشور اعم از بلند مدت، کوتاه مدت و میان مدت آن هماهنگ باشد؟ متأسفانه ما شاهد آن هستیم که به اسم توسعه تئاتر، نمایش هایی مقلدانه از آثار غربی را روی صحنه می برند که هیچ سنخیتی با فرهنگ و ملیت ما ندارد. ما باید به این مسأله مهم دقت کنیم که توسعه تئاتر چیست و چه چیزهایی باعث توسعه تئاتر می شود؟ آنچه مهم است اینکه توسعه باید در راستای فرهنگ بومی و ملی باشد و در جهت رشد و اعتلای یک جامعه باشد. توسعه ای که بر مبنای تقلید بنا نهاده شده باشد توسعه نیست. مثلاً ما به جای اینکه کارخانه مادر بزنیم کارخانه مونتاژ بزنیم، درست مانند زمان طاغوت! کدام برای ما بهتر است؟ ما صنعت مادر داشته باشیم بهتر است یا مونتاژ کار باشیم؟

وی ادامه داد: ما باید در حوزه فرهنگ هم به کاری برسیم که کار خودمان باشد. بسیاری افراد مانند دکتر رفیعی به صورت بومی آثار خارجی را درمی آوردند. ما نباید از بومیت خودمان در مسیر توسعه دست بکشیم. در حال حاضر خیلی از آثار لاکچری کپی کاری کارهای خارجی هستند و حتی دکور و شعر و متن شان همان است. انگار این کپی پیست کردن روال شده؛ این توسعه نیست و کار حاضری کردن است! بدیهی است که در مناسبات کنونی جامعه ما که خیلی ها به زرق و برق و مناسبات روبنایی و ظاهری علاقه دارند به این سمت بیشتر کشش پیدا می کنند کسانی که بیشتر دوست دارند خودنمایی کنند تا واقعی باشند!

گودرزی سپس با تأکید بر اینکه توسعه باید با فرهنگ و تاریخ و باورهای ما همخوانی داشته باشد اظهار داشت: من مخالف اجرای هیچ گونه تئاتری نیستم اما وقتی می گویم فلان تئاتر لاکچری کپی برداری شده از آثار غربی آمده طبیعی است که جلوی خلاقیت و تولید و ابتکار از توانایی های ملی و بومی را می گیرد. مناسباتی را وارد می کند که ضمن آلوده بودن و شائبه پولشویی و... این بخش را هم دارد و مخالف خلاقیت است. من نمی گویم این آثار را باید قلع و قمع کرد و حرف اصلی من این است که ما باید اهداف مان را بازشناسی کنیم.

بازیگر سریال تلویزیونی «معمای شاه» در پاسخ به این سوأل که حضور سرمایه گذاران میلیاردی در تئاتر را چطور ارزیابی می کنید اظهار داشت: خوب است سرمایه گذاران خصوصی وارد تئاتر شوند اما چون مناسباتی در پشت پرده است این اتفاق برای تئاتر بد می شود. طبیعی است کسی که اینجور سرمایه گذاری می کند به سمت تئاتر اندیشه محور نمی رود و می آید تا پولدارتر شود و یا پوششی ایجاد کند برای اینکه کسی پیگیر آن نشود که این پول را از کجا آورده است! این اشکال اصلی است. چرا سرمایه گذار خصوصی نمی آید تولید ملی و بومی کار کند؟ اگر می آمد و در این راستا عمل می کرد که بحث و حرفی نبود. چرا برایشان فرهنگ ملی مهم نیست؟

این هنرمند ادامه داد: به عنوان مثال من نوعی می خواهم راجع به خواجه نصیرالدین طوسی کار کنم چرا کسی نمی آید و سرمایه گذاری نمی کند؟ چون درآمدزایی برای آن ها ندارد و از سوی دیگر من نوعی بالا و پایین می کنم که چرا فلان شخص می خواهد برای من سرمایه گذاری کند. هنرمندان واقعی سلامت برایشان مهم است. من نوعی تن به مناسبات آلوده مالی نمی دهم. من ملعبه نمی شوم. این پول ها روال غلط به وجود می آورد دستمزدهای نجومی پرداخت می شود که تئاتر از پس آن برنمی آید یک دستمزد نجومی با کل بودجه تئاتر کشور در تضاد است. این مناسبات است که ما را به تأمل وادار می کند.

کارگردان نمایش «عشق من حامد بهداد» خاطرنشان کرد: همه سیاست گذاران مقصر هستند از سال ها پیش تا الآن!؛ یک اشتباهی صورت گرفته تا امروز ما به بن بست رسیده ایم. شاید به شکل انفجاری بشود  از این بن بست فرار کرد و الا هیچ راه و چاره دیگری نیست! من فکر می کنم برگشت از این راه و پروسه خودش یک شرایط ویژه ای را طلب می کند که در حال حاضر این شرایط مهیا نیست.

گودرزی سپس با بیان اینکه سینما و تئاتر هر ۲ آلوده برخی مناسبات شده اند و اندیشه در آن ها از بین رفته است اظهار داشت: سینما هم درگیر همین مباحث شده؛ کدام فیلم ها پرفروش می شوند؟ جای سینمای اندیشه محور کجاست؟ خانه از پای بست ویران است. نگاه فرهنگی در بین مسئولان و بسیاری از هنرمندان ما وجود ندارد. ببینید پول های آلوده به چه کسانی داده می شود؟ مگر همین پول هایی که الآن در تئاتر شائبه ایجاد کرده به کسی داده نشده که زمانی مسئول تئاتر کشور بوده؟

وی در پایان این گفتگو افزود: چرا من که می خواهم چهره های فاخر ملی و ایرانی را در آثارم معرفی کنم شرایط کار برایم فراهم نمی شود؟ چرا کسی که نمی خواهد در مناسبات آلوده وارد شود باید بیکار باشد و یا مجبور شود با ۲ بازیگر کارش را در کافه تریاها اجرا کند؟ این ها اتفاقات ناراحت کننده ای است که بنیان فرهنگ و هنر و تئاتر کشور را به شدت سست کرده و امید هنرمندان را به کل ناامید کرده است.